فیلم جوکر: جنون مشترک که عناصر موزیکال به خود اضافه کرده، صحنه‌هایی از اجراهای موزیکال شخصیت‌ها را در کنار داستان درام دادگاهی آرتور فلک ترکیب می‌کند. موسیقی فیلم را هیلدور گودنادوتیر، برنده اسکار برای فیلم جوکر، ساخته است. علاوه بر فینیکس و گاگا، بازیگرانی چون کاترین کینر و برندن گلیسون نیز در این فیلم حضور دارند. داستان حول محور تلاش آرتور برای روبرو شدن با خود و همچنین رابطه پرتنش او با لی (هارلی کویین) می‌چرخد، در حالی که این دو شخصیت از لحاظ ذهنی و روانی دچار آشفتگی‌های شدیدی هستند.
نقد زیر از «جوکر: جنون مشترک» به قلم مارتین تسای از سایت کولیدر است.
واکین فینیکس و لیدی گاگا هماهنگ نیستند
پس از کسب شیر طلایی در سال ۲۰۱۹، فیلم «جوکر» دنباله‌ای پیدا کرد که به‌صورت تصادفی وارد فهرست جشنواره فیلم ونیز شد. اگر پیگیر دنیای کتاب‌های کمیک هستید، احتمالاً می‌دانید که فیلم جوکر: جنون مشترک ساخته تاد فیلیپس، یک موزیکال است که در آن واکین فینیکس بار دیگر نقش ضدقهرمان اصلی را بازی می‌کند و لیدی گاگا در نقش هارلی کویین ظاهر شده است. (آیا مارگو رابی در دسترس نبود یا نمی‌توانست بخواند؟)
جوکر: جنون مشترک در واقع یک موزیکال مبتنی بر آهنگ‌های مشهور است، هرچند بیشتر مناسب است که آن را به عنوان یک درام دادگاهی دسته‌بندی کنیم، زیرا داستان عمدتاً حول محاکمه قتل آرتور فلک (فینیکس) می‌چرخد. این فیلم لحنی کاملاً متفاوت نسبت به فیلم قبلی دارد البته نه به شکل خوب!
این فیلم با لوگوی کارتونی و سکانسی انیمیشنی به کارگردانی سیلوین شومت (سازنده فیلم «سه قلوهای بلویل») آغاز می‌شود. بینندگان ممکن است به‌راحتی آن را با یک فیلم کوتاه مستقل از فیلم اصلی اشتباه بگیرند، زیرا عنوان «من و سایه‌ام» به آن داده شده است. این سکانس شبیه به شوخی‌های اسلپ‌استیک لونی تونز است که خلاصه‌ای از آنچه در پیش است را به تصویر می‌کشد، اما در کل، جوکر: جنون مشترک بیشتر یک نمایش متوسط از هم‌افزایی شرکتی به نظر می‌رسد.
جوکر: جنون مشترک در ادامه به‌نرمی از نسبت تصویر آکادمی به فرمت اسکوپ گسترش یافته و به اکشن زنده در داخل آرکهام، جایی که آرتور فلک (فینیکس) در آن بستری است و منتظر محاکمه است، منتقل می‌شود. او بیشتر در تنهایی خود باقی می‌ماند و به طور متناوب با نگهبانان سوءاستفاده‌گر، که نقش اصلی یکی از آنها را برندن گلیسون بازی می‌کند، تعامل دارد.
مفهوم موزیکال در فیلم «جوکر: جنون مشترک» به درستی اجرا نشده است
به دلیل رفتار خوب، به آرتور اجازه داده می‌شود در جلسات موزیکال‌تراپی شرکت کند. لی (لیدی گاگا)، یکی از اعضای گروه کر، بلافاصله اعلام می‌کند که از طرفداران اوست و قصد دارد با به آتش کشیدن محل از آنجا فرار کند. وکیل آرتور، ماریان استوارت (کاترین کینر)، به او هشدار می‌دهد که لی حتی دیوانه‌تر از آن است که به نظر می‌رسد؛ نه تنها ظاهراً خودش به‌طور داوطلبانه به اینجا آمده است، بلکه داستان‌های پیچیده شخصی را ابداع می‌کند تا دل آرتور را به‌دست آورد. لی بعداً موفق می‌شود به صورت مخفیانه به سلول انفرادی آرتور وارد شده و با او رابطه برقرار کند. حتی خود آرتور هم از او می‌پرسد: «آیا دیوانه‌ای؟»
مفهوم موزیکال در این فیلم پتانسیل زیادی دارد. مثلاً پایین آمدن معروف جوکر از پله‌های خیابان ۱۶۷ غربی (معروف به پله‌های جوکر) در برانکس به‌نظر می‌رسد که به‌خوبی در یک موزیکال جای می‌گیرد. اما در «جوکر: جنون مشترک»، این ایده به‌طور نیمه‌کاره اجرا شده است. قطعات موزیکال دائماً با واقع‌گرایی خشن که کارگردان فیلیپس قصد دارد به‌دست آورد، در تضاد هستند این به معنای آن نیست که نمی‌شود این کار را انجام داد؛ فیلم «رقصنده در تاریکی» نمونه موفقی است.
در صحنه‌های فانتزی موزیکال، که فرصتی برای دور شدن از زیبایی‌شناسی کلی فیلم به کارگردان می‌دهد، فیلیپس قادر نیست جذابیت‌های ژانر موزیکال را ارائه دهد که بی‌شک با شخصیت جوکر هماهنگ باشد. فلک یک صحنه رقص تپ فوق‌العاده دارد، اما فیلم در بقیه بخش‌ها از هرگونه طراحی رقص خالی است.
انتخاب آهنگ‌ها در «جوکر: جنون مشترک» مناسب نیست
در مورد موسیقی جوکر: جنون مشترک، باید گفت که این بخش یک آشفتگی کامل است. موسیقی ارکسترال غنی و غیر درون‌متنی هیلدور گودنادوتیر، که برای فیلم اصلی جوکر اسکار برده بود، دائماً با آهنگ‌هایی که شخصیت‌ها اجرا می‌کنند، در تضاد است. شاید این تضاد عمدی باشد، اما نتیجه نهایی بیشتر باعث می‌شود که خوانندگان به‌نظر بیایند که خارج از آهنگ می‌خوانند. در حالی که موسیقی گاهی تأثیرگذار است، هیچ‌یک از آهنگ‌ها به‌درستی کار نمی‌کنند، مگر اینکه هدف جایگزینی اشعار به‌جای دیالوگ واقعی باشد.
آهنگ‌ها، که از استانداردهایی مانند «من دنیا را در دستانم دارم» تا ترانه‌های موزیکال مانند «این سرگرمی است!» و آهنگ‌های بزرگسال معاصری مانند «آنچه دنیا اکنون به آن نیاز دارد عشق است»، به‌نظر می‌رسد که به‌طور تصادفی انتخاب شده‌اند، بدون توجه به دوره و سبک شخصیت‌ها.
جوکر: جنون مشترک در اصل یک درام دادگاهی است، جایی که قاضی هرمن راثواکس (بیل اسمیتروویچ) از همان ابتدا دستور می‌دهد که هیچ کار بامزه‌ای مجاز نیست. فیلم‌های این نوع معمولاً به‌سمت یک سخنرانی پایانی چشمگیر اوج می‌گیرند، اما حتی این هم در اینجا به نتیجه نمی‌رسد، زیرا ما جوکر را داریم که در کت و شلوار قرمز و با آرایش دلقکی روی یک چهارپایه نشسته و سیگار می‌کشد به‌نوعی ضد اوج است.
واکین فینیکس و لیدی گاگا بازی‌های زیر حد انتظار ارائه می‌دهند
جوکر همچنان جوکر است، بنابراین فینیکس بار دیگر این نقش را تکرار می‌کند. با این حال، او باید بازی خود را تغییر دهد، زیرا آرتور در حال از بین رفتن، منزوی و به‌نظر در حال غش کردن است. اگرچه دیگر از انرژی عصبی نقش قبلی خبری نیست، اما فینیکس در اینجا به‌نوعی شبیه به اجرای تقلیدی از دنیل دی‌لوئیس عمل می‌کند. با این حال، در تعاملاتش با لی، او نه شبیه جوکر است و نه آرتور، بلکه بیشتر شبیه شخصیتش در فیلم او به‌نظر می‌رسد.
ببخشید طرفداران گاگا (که به‌عنوان «هیولاهای کوچک» معروف‌اند)، اما گاگا چیزی به «جوکر: جنون مشترک» اضافه نمی‌کند. انصافاً، کار زیادی هم برای انجام دادن به او داده نشده است. شخصیت او هیچ عمقی ندارد و ما تنها از طریق ماریان استوارت به‌طور غیرمستقیم با پیشینه‌اش آشنا می‌شویم. بیشتر اوقات، حتی در صحنه‌های موزیکال، او کاملاً بی‌احساس به‌نظر می‌رسد، به‌طوری که شخصیتش کاملاً با دوران مارگو رابی متفاوت است.
فیلیپس «جوکر: جنون مشترک» تنها یک وظیفه داشت: بازآفرینی اضطراب و ناخوشایندی‌های نسخه اصلی جوکر برای بهره‌برداری از موفقیت‌های تجاری و جوایز. یک درام متوسط دادگاهی و یک موزیکال نیمه‌کاره، آن نوع جشن پیروزی‌ای نیست که کسی بخواهد. بهترین کار این است که دوباره «جوکر مردم» را تماشا کنید و تظاهر کنید که این فیلم اصلاً ساخته نشده است.
امتیاز، نکات مثبت و نکات منفی
«جوکر: جنون مشترک» یک دنباله ناامیدکننده برای فیلم تاد فیلیپس در سال ۲۰۱۹ است که مفهوم موزیکال آن به‌درستی اجرا نشده است.
نکات مثبت
- تبدیل این داستان به یک موزیکال ایده جالبی است، حتی اگر به‌خوبی اجرا نشده باشد.
نکات منفی
- موسیقی فیلم با آهنگ‌های شخصیت‌ها هماهنگ نیست و عدم هارمونی در طول فیلم حس می‌شود.
- واکین فینیکس چیز زیادی به اجرای خود در فیلم اصلی اضافه نمی‌کند و به لیدی گاگا هم فرصت کافی برای نقش‌آفرینی داده نشده است.
- آهنگ‌های موجود در فیلم به‌نظر نمی‌رسد که با دقت انتخاب شده باشند و معنای کافی را به همراه ندارند.
امتیاز «جوکر: جنون مشترک»
مارتین تسای به «جوکر: جنون مشترک» نمره ۴ از ۱۰ داده است.1Collider – ‘Joker: Folie à Deux’ Review: Joaquin Phoenix and Lady Gaga Musical Sequel Is Out of Tune
منابع
- 1