جلوه‌های بصری در سال‌های اخیر در فیلم و تلویزیون بسیار محبوب شده‌اند زیرا به فیلمسازان امکان خلاقیت بیشتری می‌دهند. امروزه تقریباً هر نوع تولیدی چه درام هیجان‌انگیز باشد یا کمدی رمانتیک شامل نوعی از جلوه‌های بصری است. این یک جزء ضروری از تولید یک پروژه فیلم است، به همین دلیل است که فیلمسازان باید با این اصطلاح آشنا باشند. در اینجا همه چیزهایی که باید درباره جزئیات جلوه‌های بصری بدانید آمده است.
جلوه‌های بصری (VFX) به چه معناست؟
جلوه‌های بصری (Visual Effects یا VFX) تصاویری هستند که به‌طور کامپیوتری تولید یا دستکاری شده و با فیلم‌برداری زنده ترکیب می‌شوند تا واقعیت را در صفحه نمایش تقویت کنند. وقتی جلوه‌ها را به پروژه خود اضافه می‌کنید، هیچ محدودیتی وجود ندارد و اگر دیدگاهی دارید که بدون آن‌ها قابل تحقق نیست، سرمایه‌گذاری در ابزارهای تولید جلوه‌های دیجیتال می‌تواند به شما کمک کند تا در صنعت فیلم‌سازی موفق شوید. به عنوان مثال، به ولوسیراپتورها در فیلم «پارک ژوراسیک» یا گونه‌های ناوی در فیلم «آواتار» فکر کنید.
پروژه‌ها از جلوه‌های بصری برای زنده کردن چیزهای غیرقابل تصور یا حداقل برای صفحه نمایش بزرگ استفاده می‌کنند. در حالی که لباس‌ها، پروتزها و طراحی‌های صحنه برای ایجاد محیط فیلم مهم هستند، جلوه‌های بصری به فیلمسازان این امکان را می‌دهند که صحنه‌های خود را به سطح دیگری ببرند. با استفاده از جلوه‌های بصری می‌توان محدودیت‌ها را شکست و پایانی فیلمیک خلق کرد که بینندگان را مشتاق بیشتر کند.
در حالی که استودیوهایی مانند پیکسار و دریم‌ورکس صدها متخصص ماهر جلوه‌های دیجیتال را برای خلق جادو در فیلم‌ها به کار می‌گیرند، حتی آماتورترین فیلمسازان نیز می‌توانند جلوه‌هایی به پروژه‌های خود اضافه کنند. به شرطی که به نرم‌افزارهایی مانند Adobe After Effects یا Corel MotionStudio 3D دسترسی داشته باشند.
تفاوت جلوه‌های بصری با جلوه‌های ویژه چیست؟
جلوه‌های بصری (Visual Effects) و جلوه‌های ویژه (Special Effects) هر دو برای افزایش و تقویت واقعیت در صفحه نمایش استفاده می‌شوند، اما تفاوت اصلی در زمان استفاده از آن‌هاست. جلوه‌های ویژه در صحنه فیلم‌برداری اتفاق می‌افتند. این می‌تواند شامل هر چیزی باشد، از گریم‌های ویژه (SFX) روی بازیگر گرفته تا کیسه‌های خون یا یک انفجار واقعی. در مقابل، جلوه‌های بصری در مرحله پس‌تولید و با استفاده از روش‌های دیجیتال اعمال می‌شوند.
انواع مختلف جلوه‌های بصری (VFX)
اگر قصد دارید به کار خود جلوه‌هایی اضافه کنید و نمی‌دانید از کجا شروع کنید، در اینجا چند نوع جلوه‌های اساسی برای در نظر گرفتن وجود دارد:
CGI
تصاویر تولیدشده توسط کامپیوتر (CGI) به هر نوع جلوه بصری گفته می‌شود که با استفاده از نرم‌افزارهای کامپیوتری ایجاد می‌شود. در مراحل اولیه، این اصطلاح بیشتر به ایجاد تصاویر دو‌بعدی در صفحه نمایش، مانند متن‌ها، پس‌زمینه‌ها و اشیاء ثابت اشاره داشت. امروزه CGI بیشتر برای ایجاد یا بهبود محیط‌های سه‌بعدی کامل، شخصیت‌ها و عناصر غیرقابل لمس روی صحنه استفاده می‌شود. در پروژه‌های بزرگ، CGI می‌تواند برای اهداف مختلفی به کار رود.
در مرحله پیش‌تولید، هنرمندان CGI می‌توانند مدل سه‌بعدی انیمیشنی از یک صحنه ایجاد کنند که به آن “پیش‌تصور” (Previsualization یا “pre-viz”) نیز می‌گویند تا به فیلمسازان ایده‌ای درباره چگونگی تنظیم و تغییر نماها بدهد. این فرآیند همچنین می‌تواند برای ایجاد خود صحنه‌ها نیز به کار رود؛ CGI امروزی به قدری پیشرفته شده است که کل صحنه‌ها، مجموعه‌ها و توالی‌ها توسط هنرمندان جلوه‌های بصری که با الگوریتم‌ها و کامپیوترها کار می‌کنند، ساخته می‌شوند.
ترکیب تصاویر (Compositing)
ترکیب تصاویر به زمانی گفته می‌شود که دو یا چند تصویر با هم ترکیب شوند تا ظاهر یک نما را ایجاد کنند. رایج‌ترین نوع ترکیب تصاویر در فیلم‌سازی، ترکیب با کلید رنگ (chroma key compositing) است که بیشتر با نام «صفحه سبز» (green screen) شناخته می‌شود. این فرآیند جلوه‌های بصری با قرار دادن بازیگران و وسایل در مقابل یک سطح سبز (یا گاهی اوقات آبی) آغاز می‌شود. سپس، در مرحله پس‌تولید، متخصصین جلوه‌های بصری آن رنگ ثابت را تنظیم می‌کنند تا شفاف شود، و در این مرحله، پس‌زمینه می‌تواند با هر نوع تصویری که فیلمساز بخواهد پر شود.
نقاشی مات (Matte Painting)
در شکل اولیه خود، نقاشی مات یک جلوه ویژه بود که شامل فیلم‌برداری در برابر پس‌زمینه‌های نقاشی‌شده واقعی روی صفحات شیشه‌ای بود تا ظاهر یک صحنه بسیار وسیع‌تر را ایجاد کند. در فیلم‌سازی مدرن، نقاشی‌های مات به شکل نزدیک‌تری از ترکیب تصاویر تبدیل شده‌اند: هنرمند پس‌زمینه‌ای را به‌طور دیجیتالی نقاشی می‌کند و سپس بازیگران و اشیاء در آن اضافه می‌شوند. سریال “بازی تاج و تخت” اغلب از نقاشی‌های مات دیجیتال برای ایجاد محیط‌های بزرگ مقیاس فانتزی خود استفاده می‌کرد.
ضبط متحرک (Motion Capture)
فناوری ضبط متحرک که معمولاً «موکپ» (mo-cap) نیز نامیده می‌شود، حرکات و حالت‌های چهره بازیگر را پیگیری می‌کند تا متخصصین جلوه‌های بصری بتوانند عناصر انیمیشنی را بر روی آن‌ها قرار دهند. ضبط حرکت نیاز به این دارد که بازیگر چندین قطعه کلیدی فناوری را بپوشد: یک لباس پوشیده از حسگرها که وزن، حرکت و فیزیک بدن او را ضبط می‌کند و یک دوربین نصب‌شده بر روی سر که حالت‌های چهره او را ثبت می‌کند. تمام این داده‌ها به نرم‌افزاری قابل استفاده برای تیم جلوه‌های بصری منتقل می‌شود تا شخصیت دیجیتالی را بسازند.
اندی سركیس با ضبط متحرک از طریق شخصیت دیجیتالی گالم در سه‌گانه «ارباب حلقه‌ها» پیشگام شد، که درب را برای تکامل این فناوری و امکان به تصویر کشیدن عملکردهای کاملاً واقعی در شخصیت‌های CGI باز کرد.
جلوه‌های بصری و پادان
پشت صحنه ساخت تیزر زندیه با حضور امین تارخ در محیط پرده سبز.
موسسه فرهنگی هنری پادان سالهاست که در زمینه فیلم‌سازی فعالیت دارد. و پروژه‌های بسیاری از ساخت فیلم و سریال، انیمیشن و تیزرهای تبلیغاتی را برعهده داشته است. بدیهی است که در بسیاری از این پروژه‌ها از جلوه‌های بصری استفاده شده است. پادان با در اختیار داشتن تیم متخصص و کارآمد می‌تواند اینگونه پروژه‌ها را انجام دهد. درصورتیکه شما مایل هستید پروژه خود را به پادان بسپارید، می‌توانید با شماره ۲۶۲۹۱۳۴۰ تماس بگیرید.
منابع
- Backstage – What is VFX? A Guide to Visual Effects in Film